Vandaag is het tijd voor een feestje. Een poezenfeestje, want het is namelijk 5 jaar geleden dat onze katten-buddy’s werden geboren! Helaas zijn wij beide overdag niet thuis op deze feestelijke dag, maar uiteraard krijgen ze een cadeautje en worden ze met het avondeten een beetje extra verwend.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik 5 jaar geleden eigenlijk met mijn zusje naar de stad zou gaan om een trolley te gaan kopen. Dat liep even heel anders, want mijn zusje stuurde mij: “Ik weet niet of we weg kunnen, want ik denk dat Luna gaat bevallen…” De dames in onze kattenfamilie worden graag mentaal bijgestaan tijdens de bevalling en bij gebrek aan een partner, is die taak vaak weggelegd voor mij of mijn zusje. Ja echt waar. Het is mij een keer tijdens een nachtelijke bevalling van poes Kiara overkomen dat ik in slaap viel. Dat liet die dame niet gebeuren, dus tussen de weeën door sprong ze uit haar kraamdoos om een verdieping lager mijn moeder wakker te mauwen en haar naar boven te dirigeren om mij wakker te maken. Ongelooflijk.
Maar goed, 5 jaar geleden werden Charlie en O’Malley geboren en dus is vandaag hun verjaardag. Een jubileumjaar en dus kregen ze van ons een wat groter cadeau als normaal.
Een nieuwe krabton
Toen Charlie en O’Malley het ouderlijk huis verlieten en bij ons kwamen wonen, kregen we van mijn ouders de krabton mee die hun thuis hadden. De dames bij hun in huis deden daar eigenlijk niks mee. Deze ton was donkerbruin met crèmekleurige bekleding. Eigenlijk paste het totaal niet in ons interieur, maar hey… dat hadden we er dan maar voor over. Er werd niet extreem veel gebruik van gemaakt, maar het was een ideale opbergplaats voor speeltjes en als wij aan de eettafel zitten kunnen ze lekker op de zelfde hoogte bij ons komen zitten. Ow ja, natuurlijk word hij af en toe ook gebruikt om aan te krabben. Vooral O’Malley vindt het zo nu en dan heerlijk om zich helemaal lang uit te rekken, zijn nagels er in te zetten en dan op volle kracht te trekken. Blij dat hij dat niet aan onze armen of benen doet, want volgens mij zou hij het vlees er tot op het bot af trekken. Wat een kracht zit er in zo’n beestje.
Helaas heeft één van de twee een keer in de ton geplast en ondanks verwoede schoonmaakpogingen, bleef het aan de binnenkant toch een klein beetje stinken. De stoffen omranding van de gaten ging op sommige plaatsen loslaten en de kleur stond me stiekem nog steeds een beetje tegen. Toen ik bij de Intratuin een zwart met wit exemplaar voorbij zag komen, was ik dan ook blij verrast: deze paste perfect in ons interieur! Maar die prijs… €80,- voor een nieuwe krabton. Terwijl die oude echt nog niet mega slecht was. Dus we lieten hem steeds toch maar staan.
Tot afgelopen week dan: want ik zag dat hij opeens 30 euro goedkoper was. Aantrekkelijkere prijs + het was dierendag geweest + ze waren bijna jarig + dit zou echt beter staan in onze woonkamer… Ik kreeg ook Kevin overtuigd en nu staat er dus een nieuwe krabton in onze woonkamer. O’Malley zette diezelfde avond zijn nagels er al in en Charlie ging er prinsheerlijk bovenop liggen. Goedgekeurd!
Lekker stukje vis
Maar daar laten we het niet bij. Als wij jarig zijn, dan lusten we graag een stukje taart. Waarom zou dat voor hen niet anders zijn? Taart is misschien een beetje een ongezonde keuze voor de heren, maar een lekker stukje koolvis gaat net zo graag bij ze naar binnen. Dat wordt vanavond dus extra genieten voor ze. En misschien krijgen ze ook nog wel wat extra kattensnoepjes als toetje.
Geen Reacties