0100: Druk vriendje

De eerste werkweek na de vakantie zit er weer op. Drie dagen op de BSO en één dag bij de baby’s. Het werken op de BSO is nu nog erg wennen. Heb als inval maar zelden bij de BSO gestaan, dus heel veel dingen zijn me nog niet eigen. Alle namen van de verschillende kinderen. Wie zit er op mijn groep en wie bij de ‘buren’. Wat mogen ze wel en wat mogen ze niet. In welk gebouw zitten ze op school? Blauw of rood? En dan al die verschillende karakters. Mijn collega vroeg vandaag: “Wendy, voel je je wel goed? Je bent zo stil…” Ik had het zelf ook al door. Ik was gewoon moe. Niet moe in de manier dat ik wel kon slapen, maar meer door alle indrukken en alles wat ik probeer te onthouden. Mijn hoofd zat gewoon vol.

Maar nu is het weekend. Helaas begint die weer een beetje vervelend. Ik hou er niet van om alleen thuis te zijn. Zeker niet aangezien ik al twee weken tijdens de Speel-In alleen was en deze afgelopen week ook elke avond alleen was. Kevin heeft nog allerlei dingen op te ruimen na de Speel-In en daar is hij elke avond mee bezig geweest. In het buurthuis alles uitzoeken en weer op het zoldertje zetten. Kevin ging weg na het eten en kwam weer thuis als ik al op bed lag te slapen. En ook vanavond zal hij pas ergens halverwege of einde van de nacht thuis komen. Dit keer omdat hij met zijn Drive-In Show weer een feestje moet draaien. Het is ook zo’n bezige bij. Vind het leuk voor hem dat hij een hobby heeft waar hij veel plezier aan beleefd, maar soms… You get the point…

Morgen gaan we naar Scheveningen. Het was de bedoeling om heel de dag te gaan, aangezien het ook zulk mooi weer zou gaan worden. Beetje wandelen op het strand, bezoekje aan Sealife en Blacklight Midgetgolfen. ‘s Avonds is de laatste avond van het internationaal vuurwerkfestival en daar gaan we dan ook naar kijken. Maar ik denk dat die ‘overdag-dingen’ niet meer door zullen gaan. Ik verwacht Kevin (eigenlijk) niet voor 5 uur vannacht thuis. Als we dan alles gaan doen wat we wilde doen, ben ik bang dat hij zijn ogen niet openhoudt tijdens het vuurwerk of het, nog ernstiger, tijdens het auto rijden… En daar zit ik niet op te wachten…

We zullen zien hoe het morgen loopt en natuurlijk krijgen jullie nog een verslag daarvan.