Spierpijn in mijn schouders en armen. Een zere kont en een blauwe, dikke knie. Dat zijn mijn aandenkens van een avondje schaatsen. Het was inmiddels alweer jaren geleden dat ik op het ijs had gestaan en in het begin was het wel weer even wiebelig. Maar men zegt dat je schaatsen, net als fietsen, niet verleerd. En dat bleek, want al snel genoeg kon ik weer aardig schaatsen en durfde ik alweer wat rondjes te draaien. Oké, uiteindelijk ging ik ook ongelooflijk hard op mijn plaat (ik wilde vaart maken, zette me af en *oeps* vergat dat kunstschaatsen van die mooie punten aan de voorkant hebben), maar we hebben ontzettend gelachen.
Overige
1 Reactie
Dat is wel grappig met die filmpjes erbij.