Overige

Kevins Verhaal (deel 1)

Geschreven door Kevin


Wendy heeft jullie wel eens wat verteld over mijn operatie, maar tot mijn verbazing blijkt dat ik haar ook nooit echt goed verteld heb wat het nou allemaal in houd..

Vanaf het begin

Toen ik nog jong was (ik denk zo’n jaar of 8/9) werd duidelijk dat ik wat “elementen” misten in mijn mond. Ik had nog altijd vele melktanden en uit foto’s bleek dat er ook niks onder zat. Vaak voorkomend dat iemand eens een tandje mist, maar niet zoveel. Een volwaardig gebit bestaat uit 36 tanden. Ik heb er maar 18 en van die 18 heb ik er tot op de dag van vandaag maar 9 gewisseld voor “grote mensen tanden”. De andere 9 zijn en blijven dus melktanden. Tanden zonder wortel of zenuw. Ik moest dus altijd heel zuinig zijn op mijn gebit, vertelden ze me. Verder waren mijn “grote mensen tanden” ook wat raar van vorm. Een beetje rond aan de onderkant. Op foto’s van vroeger is dit ook nog wel te zien.

De eerste stappen

Ik ging daarom op mijn 12e naar de orthodontist. Niet zozeer om alles recht te zetten en het dus netjes te maken, maar puur uit noodzaak. Zo moest mijn overbeet minder: niet omdat hij nou zo reuzen groot was, maar puur omdat mijn botten dan in beweging kwamen en daardoor nieuw weefsel aan maakte en het totaal dus steviger werd. Ook moesten mijn boventanden keurig in een rij komen. Hier heb ik namelijk de meeste tanden gewisseld en die wilden we dus zoveel mogelijk behouden. Hiervoor heb ik diverse beugels gehad. Door al het bewegen van mijn tanden is mijn tandvlees zich toen ook raar gaan vormen. Dit is toen weer helemaal bijgesneden tot een mooi aangezicht. Al het overtollige tandvlees is toen weggehaald. Ook is mijn lipbandje toen weggesneden. Dat is dat kleine spiertje tussen je bovenkaak en je bovenlip. Deze liet namelijk mijn tandvlees teveel trillen waardoor het teveel in beweging bleef en dus over een aantal jaar weer bijgesneden moest worden.

Toen mijn boventanden uiteindelijk netjes in een rij stonden, is er een brug achter mijn tanden gemaakt. Daarna zijn al mijn tanden opgevuld met composiet en zijn ze allemaal in een vorm geslepen (het composiet, want aan mijn eigen tanden wilden we zo min mogelijk doen). Deze ingreep heeft er voor gezorgd dat heel mijn bovengebit er nu netjes uit ziet en wat voor mij veel belangrijker is: het is stevig. Het is misschien moeilijk voor te stellen, omdat het voor jullie wellicht “normaal” is, maar ik kan niet zomaar in een reep chocolade bijten. Mijn ondertanden zijn dermate slap dat deze dan gelijk los zouden kunnen komen. Ik moet het, in dit geval, in stukjes breken en gelijk naar mijn kiezen brengen.

Verder heb ik bij de orthodontist ook een beugel gehad die mijn kiezen gedraaid heeft. Dit was ook nodig zodat er beweging in mijn kaak kwam en hij daardoor wellicht breder werd. Doordat ik beneden niks gewisseld heb, behalve mijn (2) kiezen, is mijn kaak wel meegegroeid met mijn hoofd, maar is hij niet dikker geworden. Mijn kaak is daardoor dermate slap dat een kleine tik al een gebroken kaak op zou kunnen leveren. Hij is zelfs te slap voor een fatsoenlijk kunstgebit.

Uiteindelijk zijn we vele beugels (uit mijn hoofd 18) en behandelingen verder. Overal waar ik kwam (voor deze afwijking), was ik een soort kijkdoos. Iedereen wilde het zien of het kreeg het te zien als leerproces in de vorm van: zo kan het er ook uitzien. Sommige dingen zijn dermate uniek dat ik een proefkonijn was en dus eigenlijk “voor de wetenschap”.

Hoe komt het?

Dat weten we eigenlijk nog niet. We zijn dat wel aan het uitzoeken. Dit gebeurd in het UMC in Utrecht. Ik wilde namelijk weten of ik deze afwijking ook door kan geven aan mijn eventuele kinderen. Dit terwijl mijn vader en/of moeder hier geen last van hebben. Ook verder in de familie is het niet bekend. Wel weten we inmiddels dat het een afwijking is in een gen. Deze afwijking is ontstaan bij de bevruchting. Wat daar de oorzaak van is, is ook nog niet bekend. Wel is bekend dat door deze zelfde afwijking mijn haar en nagels minder snel groeien, ik kleine putjes heb in mijn lippen, last heb van kleine bultjes op mijn huid en nog wat dingen waarvan ik zelf denk “hoe kan het met elkaar te maken hebben”.


Morgen, de dag dat Kevin geopereerd gaat worden, komt het volgende deel online.
Met in dit deel meer over de operatie zelf.

Vorige artikel Volgende artikel

Dit vind je misschien ook wel leuk

1 Reactie

  • Reageer Saskia 27 februari 2012 op 09:32

    Succes met de operatie en wat een bijzonder verhaal zeg!

  • Laat een reactie achter

    CommentLuv badge