♥ Alweer 10 jaar samen ♥

Zelf kan ik het me soms nauwelijks voorstellen dat het alweer bijna 10 jaar geleden is dat hij het me vroeg. Dat het alweer 10 jaar geleden is dat ik “Ja!” antwoordde op die vraag. Een vraag die hij me eigenlijk pas een week later wilde stellen, maar waarmee hij niet kon en wilde wachten, omdat hij bang was dat er andere kapers op de kust waren. Alweer 10 jaar samen.

We konden elkaar al best een lange tijd. Het was ergens rond Pasen 2003 dat ik op mysterieuze wijze was toegevoegd aan zijn MSN lijst. We raakten aan de praat en het was gezellig. Er werd heel lang alleen maar met elkaar gepraat. Gewoon gezellig, als vrienden. Maar hoe langer we praatten, hoe meer ik het idee kreeg dat er meer speelden dan alleen vriendschap. “Dat kan niet. We kennen elkaar alleen van MSN! En wie zegt dat hij wel echt is wie hij zegt?”, is wat ik mezelf zei. En toch voelde ik me enigszins schuldig toen ik een vriendje kreeg. Met lood in mijn schoenen vertelde ik het hem op MSN. Hij was blij voor mij, maar ik merkte ook dat hij het niet helemaal leuk vond. Gelukkig voor hem, hield die relatie niet lang stand en het was na een paar maanden weer voorbij. En dus greep hij zijn kans: hij wilde me in het echt ontmoeten. Hij wilde naar me toe komen.

Ik wist niet wat ik moest doen. Zo vaak werd je gewaarschuwd voor oudere mannen die zich op MSN voordeden als jongere jongens om op deze manier jonge meiden te verleiden. Waarom zou ik hem wel vertrouwen? Dus besprak ik het met mijn vriendinnen op school. Toen ik op een gegeven moment zijn naam liet vallen, bleek één van mijn beste vriendinnen hem te kennen. Een aantal andere meiden ook en één daarvan was praktisch een buurmeid van hem. “Met hem kan je best afspreken hoor! Die doet nog geen vlieg kwaad!”

Dus spraken we af voor een filmpje bij mij thuis. We hadden afgesproken bij de supermarkt en zouden dan samen een filmpje gaan uitzoeken bij de videotheek. Ik zie hem nog aankomen. Op de fiets en drijfnat van de regen. We haalden ‘Bruce Almighty’ bij de videotheek en hebben zwijgend naast elkaar, op mijn bed, naar de film zitten kijken. Na dat afspraakje, volgende er meer en uiteindelijk kwam daar die zoen. Op de avond dat ik op mijn zusje moest ‘passen’ en hij wel ‘op mij zou komen passen’. “Don’t tell mom I kissed the babysitter!”

Het werd februari en toen kwam hij met de mededeling dat hij me ‘die-en-die’ dag (wat Valentijnsdag bleek te zijn) wat moest vragen. Niet veel later werd dat met een week vervroegd om bovengenoemde reden. Hij kwam langs, spendeerde de middag op mijn kamer, maar er werd niets gevraagd. Uiteindelijk werd het 6 uur en riep mijn vader van beneden vandaan dat de patat bijna klaar was en dat ik moest eten. “Dat was het dan, hij heeft zich bedacht.” Maar toen toch, voordat hij de deur uit liep, vroeg hij me naast hem te komen zitten en werd de vraag gesteld. Op 7 februari, rond een uur of zes ‘s avonds, kregen wij officieel verkering.

En nu zijn we bijna 10 jaar verder. We zijn 10 jaar samen. We hebben goede en slechte momenten gehad, maar zijn nog steeds samen. Mensen hebben geprobeerd ons uit elkaar te drijven, maar we hebben ons niet kapot laten krijgen. En ook na 10 jaar maken we soms nog flink ruzie, maar uiteindelijk komen we altijd weer tot elkaar. Vrijdag hebben we allebei lekker vrij genomen en gaan we samen een dagje wat leuks doen.