Personal

4x Wendy toen VS Wendy nu

Dat er heel veel kan veranderen aan een persoon in een aantal jaar tijd is natuurlijk helemaal niet vreemd. Karakter, smaak, voorkeuren, het kan allemaal veranderen. Wel is het leuk om eens te kijken naar wat die verschillen nou daadwerkelijk zijn. Daarom maakte ik een klein lijstje met vier verschillen tussen de Wendy van toen en de Wendy van nu.

Dat gele bolletje in een ei

Zaterdagochtend lekker voor de tv. Kijken naar Irene Moors en Carlo Boszhard die samen Telekids presenteerden. Ondertussen kookte mijn vader eitjes voor ons. En dat eitje vond ik heerlijk. Behalve dat gele bolletje in het midden dan. Die gaf ik altijd aan mijn moeder.

Precies het tegenovergestelde lijkt nu wel van toepassing, want dat gele bolletje in het midden vind ik nu het lekkerste van het hele eitje. Zowel gekookt als gebakken. Het liefst een beetje zacht gekookt of als spiegelei.

Blauw, blauw en nog eens blauw.

Toen ik van mijn ouders de zolder als slaapkamer kreeg, had ik een duidelijke mening wat de kleur voor mijn kamer moest worden: blauw! De schotten onder het schuine dak werden licht- met donkerblauw. Achter mijn eigen wasbakje kwamen donkerblauwe tegels. De nieuw dakkapel kreeg van binnen ook een blauw kleurtje. Ik kreeg blauw behang en de latten op het dak werden ook blauw. Eigenlijk zou het hele plafond blauw worden, maar de blauwe beits wilde maar niet pakken. Als het aan mij gelegen had, had ik ook nog blauw laminaat gehad, maar dat vonden mijn ouders toch echt te veel blauw. De meubeltjes die ik al had werden nog wel omgetoverd. De blauwe accenten waren top, maar dat rode moest plaats maken voor een lichte kleur blauw. Een spiegel met blauwe mozaïek boven mijn wastafeltje maakte het af.

Mijn lievelingskleur nu? Vaak zeg ik nog steeds blauw. Maar dat is eigenlijk meer omdat het vroeger zo was, want eigenlijk heb ik niet echt een voorkeur meer. De inrichting van ons huis is vrij neutraal: wit, grijs en chroom-/zilverkleurig. Nu kan ik tenminste met accessoires alle kanten uit qua kleur.

Van zwart, naar licht blond en vervolgens een mengelmoes

Toen ik werd geboren had ik heel donker haar. Noem het maar gewoon zwart. En niet een paar plukjes, maar gewoon al een leuk bosje voor een baby. Die kleur is niet heel lang gebleven, want met een jaar was ik een echte blondine.

Maar daarna werd mijn haar geleidelijk aan weer ietsje donkerder. Geen zwart en ook geen bruin, maar echt blond vind ik het ook niet meer. Als we het op mijn werk ook over haarkleur hebben, weten de kids (tot 4 jaar) ook niet zo goed wat ze moeten zeggen als ze mijn kleur moeten benoemen. En dat buiten het feit om dat ik tegenwoordig high- en lowlights in mijn haren laat zetten.

Kip, patat en appelmoes!

Geef mij maar kip, papat en appelmoes!” Dit liedje van Kinderen voor Kinderen was vroeger op mijn lijf geschreven, want bij de patat nam ik appelmoes. En dat vond ik heerlijk.

Tegenwoordig vind ik appelmoes nog steeds erg lekker, maar niet meer voor bij de patat. Nee, helemaal niet zelfs. Geef mij maar gewoon mayonaise, frietsaus, pindasaus, Jopie-saus of curry.

Vorige artikel Volgende artikel

Dit vind je misschien ook wel leuk

8 Reacties

  • Reageer Morgaine 24 oktober 2015 op 21:24

    Hoe grappig, ik had al kind ook al blauw als lievelingskleur en hier in Almere kreeg ik dan ook een blauwe kamer, maar niet zoals jij het kreeg, wel wit behang met een touch van blauw erin, dus wel neutraal maar mijn beddengoed was blauw, mijn gordijnen waren blauw en ik had een blauw tapijt, dat wel, hahaha

    Nu heb ik een absolute mengelmoes in mijn huis net als jij, maar mijn touch blijft wel blauw in accenten eigenlijk, vooral de gordijnen bijv. 😉

    de patat met appelmoes heb ik nooit zo gehad, weleens erbij maar nee, nooit zo lekker gevonden was meteen al mayo eigenlijk, hahaha

    Het ei is bij mij afhankelijk van stemming, wel of geen zin in, of hoe die moet, vroeger altijd wel zacht, nu kan het alle kanten op en eigenlijk is dat omgedraaid bij mij, vind ik het wit fijner dan het geel, hahaha heel apart dit!

    Wat haar betreft zijn wij precies contra, ik ben de eerste twee jaar heel erg blond geweest en nu dus donkerbruin. Grappig en ontzettend leuk dit Wendy! Lieve foto’s ook.

    X
    Morgaine heeft onlangs geplaatst..Adele Hello : Backstage

  • Reageer Jenn 27 oktober 2015 op 10:17

    Leuk om te lezen! Ik was vroeger ook heel donker en ben steeds blonder geworden. Maar nooit helemaal blond, het bleef bij donkerblond, koperblond (?). Mijn lievelingskleur vroeger was geel.
    Jenn heeft onlangs geplaatst..Afgelopen week… #42

  • Reageer Vlijtig Liesje 27 oktober 2015 op 10:27

    Leuk om die veranderingen te lezen. Ik vond je kinderfoto trouwens heel leuk om te zien!
    Vlijtig Liesje heeft onlangs geplaatst..Rijst: waar kun je uit kiezen?

  • Reageer Judith 27 oktober 2015 op 10:44

    Aaaawh schattig! Leuk om te zien! XO

  • Reageer debby 27 oktober 2015 op 18:36

    Wat een ontzettend leuk artikel zeg! Ik kom net via via voor het eerst op je site, maar ga je zeker vaker bezoeken. En blauw, zo ook de kleurthema op je blog

  • Reageer sunny mama 28 oktober 2015 op 11:08

    Heel leuk, die kinderfoto’s van jou! 🙂
    Het is wel frappant hé, hoe een mens kan veranderen in de loop van zijn leven en ook hoe je smaak verandert…
    sunny mama heeft onlangs geplaatst..SOEP VAN RODE BIETJES MET ROOM EN GEITENKAAS

  • Reageer Mama van Vesper 28 oktober 2015 op 13:46

    wat schattig en leuk zeg 😀
    Mama van Vesper heeft onlangs geplaatst..Gerecht: gebakken zalmfilet met waterkers, cherrytomaten en Gnocchi

  • Reageer Sas 31 oktober 2015 op 10:05

    Leuk om al die veranderingen te lezen.. En tof hoor, al die oude foto’s!

  • Laat een antwoord achter aan Vlijtig Liesje Annuleer reactie

    CommentLuv badge