Maart roert zijn staart

Zo kort als dat de maand maart pas bezig is, zoveel verschillende weersomstandigheden hebben we al gezien. De welbekende weerspreuk “Maart roert zijn staart” heb ik alweer meerdere keren voorbij horen komen. Sneeuw, regen en hagel, maar ook een mooie blauwe lucht met heerlijke zonneschijn. Ik heb het allemaal gezien in deze eerste week van maart.

“Regen, regen, ga toch weg! Kom pas terug als ik het zeg!”, zing ik samen met de kinderen op ons buitenspeelplein bij het kinderdagverblijf. We hebben nog maar net onze jassen en schoenen aan of het begint te regenen. Gelukkig blijft het bij een paar spetters en lijkt onze toverspreuk te werken. Nog een paar keer herhalen we onze magische mantra terwijl we schuilen onder de glijbaan en met onze afkeurende vingertjes boos naar de donkere wolken kijken. Kijk, voor die kinderen is dit dan weer even een leuk moment. Maar ik ben er toch echt wel een beetje klaar mee. Zeker dat afwisselende van de afgelopen dagen. Het ene moment is de lucht nog mooi blauw met een enkel wit wolkje en besluiten we lekker buiten te gaan spelen. Het volgende moment, wanneer we net al die 14 jasjes en 28 schoentjes aan hebben, begint het opeens keihard te regen of hagelen.

En als ik lekker vrij en thuis ben, dan vind ik het ook vreselijk irritant. Ga ik wel of niet skeeleren? Ga ik met de auto of ga ik lopend? Ga ik met een vriendin een stukje wandelen of gaan we op de bank zitten met een kopje thee? En dan bestaan er wel van die leuke app’s  zoals buienradar of buienalarm, maar het weer is gewoon te onvoorspelbaar. Daar waar je een regenbuitje op de radar ziet, regent het toch opeens niet en andersom.

Ik verlang naar de tijd van het jaar dat het weer weer iets minder wispelturig is. Dat wanneer het zonnetje krachtig staat te schijnen het niet opeens begint te hagelen. Dat het gewoon een paar dagen achter elkaar mooi weer is. Lekker plantje poten in de tuin en voorzichtig aan de tuinmeubels weer eens onder de hoes vandaan gaan halen. De tijd van het jaar dat ik niet meer halverwege de dag naar de thermostaat moet lopen om hem een graadje of twee hoger te zetten. Dat ik, wanneer ik de kattenbak even buiten ga schoonmaken, dat ook best even zonder jas aan kan doen. En ook dan zal het heus wel eens regen, maar doe dat dan gewoon een dag of twee achter elkaar en dan gewoon weer een paar dagen zon. Al die buitjes samengevoegd als één regendag en dat het dan gewoon weer klaar is voor een paar dagen.

Ach ja, het is zoals het is en ik neem het maar zoals het komt. We maken er maar het beste van. Dan rennen we maar een paar rondjes door de stromende regen met de kinderen. Hebben we daarna een goede reden om gezellig met elkaar op het kleed bij de verwarming te kruipen en een paar leuke boekjes voor te lezen.