Mijn zwangerschap – Week 19 t/m 25

Zwanger zijn is een bijzonder iets en geen zwangerschap is hetzelfde. Ikzelf vind het altijd heel erg leuk om te lezen hoe andere hun zwangerschap beleven. Daarom besloot ik dat ook ik om de zoveel weken een update online zal zetten over mijn zwangerschap. Er zullen vast ook wel losse artikelen online verschijnen en daarom zal ik vast ook wel eens wat dubbel vertellen, maar zie deze updates maar als een soort samenvatting.

Week 19

Deze week zijn we op pad geweest om te gaan kijken naar een kinderwagen en een kinderkamer. Ik had op de site van de Baby Dump hele leuke dingen gezien en ze hadden ook nog eens leuke combinatie aanbiedingen. Aangezien we er een hele dag voor hadden uitgetrokken, kozen we gelijk voor de grootste vestiging om daar te gaan kijken. Op naar Eindhoven. Daarna nog even een paar minuten naar Veldhoven gereden, want daar hadden ze nog een vestiging van Babypark. We denken dat we er wel uit zijn qua kinderwagen en kamertje, maar we gaan voor de zekerheid volgende week ook nog even bij Baby & Tiener kijken.

Wat is het trouwens lastig om een kinderwagen te kiezen zeg. Ik zag soms door de bomen het bos niet meer.

Week 20

Aan het begin van deze week weer een controle bij de verloskundige. Alles gaat nog steeds prima met de baby en met mij. Mijn bloeddruk is prima en voor zover ze dat aan je baarmoeder kunnen voelen, groeit de baby ook prima. De verloskundige vroeg of ik al wat voelde van de baby en toen ik vertelde wat ik voelde, gaf ze aan dat ik dan waarschijnlijk goed dacht: het is inderdaad de kleine die ik voel. Ook weer even naar het hartje geluisterd. Wat blijft dat toch heerlijk om te horen.

Ik heb deze week ook mijn eerste zwangerschapskleding gekocht. Twee spijkerbroeken en twee shirtje. Lekker basic, maar jeetje wat zitten die broeken beter dan mijn eigen spijkerbroeken. Een enkele gewone broek zat nog wel oké, maar de meeste begonnen toch echt te strak te zitten. Je begint mijn baby bump nu ook wel echt te zien.

Verder hakten we ook de knoop door voor de kinderkamer en de kinderwagen. We hebben alles gekocht bij de Baby-Dump: meubeltjes voor het kamertje (ledikant, commode en kledingkast), de box met bijbehorend boxmatras en de wandelwagen. En daarbij kregen we gratis een matrasje voor het ledikantje, een verzorgingstas en een Maxi-Cosi. We spraken af dat het rond de eerste week van december geleverd zou worden, zodat we nog even de tijd hadden om het kamertje leeg te ruimen.

Week 21

Deze zwangerschapsweek stond de 20-wekenecho op de planning. Natuurlijk weer hartstikke leuk om de kleine te zien, maar tegelijkertijd ook wel spannend. Het is en blijft een medische echo en ze zouden dingen kunnen zien die niet in orde zijn. Maar daar denken we maar niet te veel aan.

Voor deze echo kan ik niet bij mijn eigen verloskundige terecht en moeten we naar het Echocentrum Rivierenland in Sliedrecht. Niet ver weg van huis dus en gelukkig kunnen we er ook ’s avonds terecht. Super fijn voor Kevin, want dan kan hij lekker mee, zonder dat hij er een vrije dag voor hoeft op te nemen. Voordat de echoscopist aan het werk gaat, geven we aan dat we de echo graag op DVD willen hebben en dat, als hij het kan zien, we ook het geslacht willen weten. Dat moest geen probleem zijn en vervolgens mocht ik gaan liggen.

De kleine kwam gelijk mooi in beeld en was weer zo beweeglijk als tijdens de 12-wekenecho. Stilliggen staat niet in het woordenboek van de kleine spruit. Dat maakte het soms een beetje moeilijk om bepaalde metingen te doen, maar er werd rustig de tijd genomen en uiteindelijk is de kleine met vlag en wimpel geslaagd voor haar onderzoek. Alles zag er goed uit en qua groei precies op de gemiddelde lijn.

Dat de kleine niet wilde stilliggen had ook een voordeel. De navelstreng liep tussen de beentjes door en daardoor kon de echoscopist in eerste instantie niet goed zien of het een kleine dame of een meneertje was. Maar flink wat getrappel van de kleine kregen we het toch duidelijk in beeld: een kleine meid. “Of het moet wel een enorm zielig jongetje zijn”, zei de echoscopist.

Week 22

Deze week was niet echt een spannende week. Alles gaat goed en er zijn geen bijzonderheden. Ik ben wel een beetje begonnen met twijfelen over waar ik zou willen bevallen. In eerste instantie, toen ik net zwanger bleek, riep ik vol overtuiging dat ik wilde bevallen in het ziekenhuis. Ik had zelfs al uitgezocht hoe het zat met de zorgverzekering en wat ik met mijn aanvullende pakket vergoed zou krijgen. Maar nu alles eigenlijk zo goed gaat en de zwangerschap zo soepel verloopt, denk ik steeds vaker: waarom niet gewoon lekker thuis in mijn eigen, vertrouwde omgeving bevallen? Ik en mijn zusje zijn ook thuis geboren en het idee spreekt me steeds meer aan.

Week 23

Deze week hebben we bekend gemaakt of we een jongen of een meid verwachten. Voor mijn familie en mijn collega’s heb ik cakepops gemaakt. Van buiten waren ze van witte chocola met discodip en de cake van binnen was roze van kleur. Ik kreeg er enorm leuke reacties op en het was ook erg leuk om te merken dat een hoop het toch bij het verkeerde eind hadden.

Daarna hebben we het ook online bekend gemaakt door middel van een foto. Net zoals bij de bekendmaking van de zwangerschap kreeg ik hier weer leuke reacties op. Niet iedereen had door dat wij het zelf waren op de foto en als we vertelden dat dat wel het geval was, vonden ze het extra leuk. De tekst die ik er online bij had gezet, was afgeleid van de tekst van mijn eigen geboortekaartje. Dat vond ik zelf erg leuk om er bij te gebruiken.

De één had een meisje verwacht,
de ander had aan een jongen gedacht.
Aan die wensen kunnen wij ons niet meer storen,
want in 2017 wordt er een kleine meid geboren!

Week 24

Tijd voor weer een bezoekje aan de verloskundige. De kleine meid laat regelmatig wat van zich merken in mijn buik en dat voelde de verloskundige ook. Dat ze eigenwijs is en niet wilt stilliggen kwam ook weer overduidelijk naar voren. Toen we het naar het hartje wilde luisteren, “zwom” te de hele tijd weg van het doptone-apparaat en uiteindelijk gaf ze ook nog een paar flinke trappen precies op de plek waar het apparaatje zich op mijn buik bevond. Hahaha, we moesten er allemaal wel om lachen.

Verder heb ik met de verloskundige het over mijn gewicht gehad. Tot nu toe ben ik pas 2/2,5 kilo aangekomen en alhoewel ik me daar zelf niet echt heel druk over maak, zijn er toch mensen om me heen die daar wel vraagtekens bij hebben. Is het niet te weinig? Groeit de baby dan wel goed? Eet ik wel voldoende? De verloskundige bevestigde mijn eigen gevoel: niks om je druk over te maken. De baby groeit goed en alle voedingsstoffen die ik binnen krijg, gaan eerst naar de kleine. Dat was overblijft gaat naar mij en blijkbaar is dat niet heel veel. Maar zolang ik mezelf goed voel, is er niks om me zorgen over te maken.

Deze zwangerschapsweek vertrokken Kevin en ik samen voor een weekendje naar Center Parcs in België. Even nog heerlijk genieten van wat vrije tijd met z’n tweeën, want waarschijnlijk zal dit onze laatste vakantie/weekendje weg zijn zonder kleine meid. We hebben het er echt van genomen: lekker elke avond uit eten en veel leuks gedaan. Misschien voor mij zelfs een beetje te veel. Het wandelen, bowlen, zwemmen en midgetgolfen zorgde er voor dat ik nog 2/3 dagen last had van mijn heup en er bij liep als een stijve pinguïn.

Week 25

Kevin is lekker bezig aan de babykamer. Het kamertje was echt een rommelhok geworden en een soort mini opslag van van alles en nog wat. Dat moest dus allemaal een andere plek krijgen. Daarnaast vonden we de radiator echt een doorn in het oog en ook niet echt kindvriendelijk voor als de kleine zichzelf een beetje kan gaan verplaatsen door haar kamertje. Kevin zorgde voor een mooie radiatorombouw en daar knapte de ruimte echt van op. Daarna zorgde ik dat alles nog een keer grondig werd schoongemaakt. Stofzuigen, dweilen, plinten poetsen en vlekjes van het behang verwijderen. De ramen werden gelapt en de kozijnen weer een keer grondig geschrobd. Gek hoor dat hier voor de week allemaal babykamerspullen komen te staan…

Bewaren