Mijn zwangerschap – Week 26 t/m 30

Zwanger zijn is een bijzonder iets en geen zwangerschap is hetzelfde. Ikzelf vind het altijd heel erg leuk om te lezen hoe andere hun zwangerschap beleven. Daarom besloot ik dat ook ik om de zoveel weken een update online zal zetten over mijn zwangerschap. Er zullen vast ook wel losse artikelen online verschijnen en daarom zal ik vast ook wel eens wat dubbel vertellen, maar zie deze updates maar als een soort samenvatting.

Week 26

Leuke week, want de bestelde spulletjes van Baby-Dump worden deze week bezorgd en Kevin is ook nog jarig deze week. En omdat ik de kerstboom lag opgeborgen in het kamertje wat nu de babykamer word, mocht ik dit jaar de boom stiekem een keer neerzetten voor Sinterklaas het land uit is. Lucky me, haha.

Dat zorgde er allemaal wel voor dat ik een lekker druk weekend had. Op vrijdag werden de spulletjes bezorgd en Kevin was daar voor thuisgebleven. Toen ik thuis kwam stonden alle dozen boven en had Kevin alle kerstspullen al beneden neergezet. Hij had zelfs de kerstboom al in elkaar gezet en alle verlichting weer in de ramen gezet. Ik kon ’s avonds dus gelijk aan de gang met het optuigen van de boom.

Zaterdagochtend ging ik gelijk aan de slag met het in elkaar zetten van de meubeltjes voor de kinderkamer. Op advies van de Baby-Dump begon ik met de kledingkast. Deze moest liggend in elkaar gezet worden en dat neemt dan natuurlijk een behoorlijke ruimte in beslag. Als je het ledikantje en de commode dan al hebt staan, wordt het wel een erg krappe bedoeling. Alhoewel de handleiding zei dat je de kast met z’n tweeën in elkaar moest zetten, lukt het mij aardig in mijn eentje. Het duurde wel wat langer en uiteindelijk met overeind zetten, had ik toch echt Kevin even nodig. Vervolgens zette ik ook de commode nog in elkaar.

’s Avonds vierde we Kevins verjaardag. Niet heel uitgebreid, want eigenlijk hadden we besloten om tegen de zomer van 2017 onze verjaardagen samen te vieren, aangezien we allebei dertig zouden worden. Maar Kevin wilde het toch niet helemaal zonder aandacht voorbij laten gaan en zo werd er een aantal dagen van te voren nog last minute een verjaardag gepland.

Zondag begon ik aan het ledikantje en deze stond heel snel in elkaar. Ik haalde ook de wandelwagen uit zijn verpakking om te controleren of alles compleet was en opeens stond daar een babykamer. Gek hoor. Soms voelt het nog steeds een beetje onwerkelijk.

Week 27

De 27e zwangerschapsweek was een vermoeiende week. We hadden net de Sinterklaasviering op mijn werk achter de rug en dat is altijd een intensief dagje. Vervolgens hebben we ook nog veel zieke collega’s en moest ik dus een extra dag werken. Op vrijdagavond hadden we ook nog een gezellig avondje gepland staan met de collega’s. Het was enorm gezellig, maar eer dat ik rond half 12 thuis was, was ik echt helemaal versleten.  Ik wist dat ik de komende week ook een extra dag moest werken en dus deed ik in het weekend echt helemaal niks. Ik heb vooral op bed gelegen en op de bank gehangen.

Week 28

Aan het begin van deze zwangerschapsweek hakte de vermoeidheid er goed in. Mijn collega’s hadden het eigenlijk niet eens door, omdat ik maar door ging. Dat is typisch iets voor mij: niet toegeven, schouders er onder en door gaan. Ik laat me niet zo snel kennen. Maar toen ik pauze zat te houden, zag mijn baas dat er toch wat was. Ze vroeg hoe het ging en toen ik aangaf dat mijn energie gewoon even echt zijn nulpunt had bereikt, besloot ze gelijk dat ik maar lekker naar huis moest gaan. Ik vroeg nog drie keer of ze dat wel echt zeker wist, want qua kindaantal kon het niet zomaar. Ze verzekerde me dat ik gewoon moest gaan en dat ze het wel op zouden lossen. Super fijn dat ze op het werk zo meedenken.

De tweede helft van de week voelde ik me vervolgens ook een stuk beter. Wel heb ik het tijdens de afspraak met de verloskundige even besproken. Ze gaf aan dat ik goed na mijn lichaam moest blijven luisteren. Als het klaar is, is het klaar. Ook gaf ze aan dat, mochten ze toch moeilijk gaan doen op mijn werk, ze altijd een verklaring konden schrijven dat ik echt niet meer dan een bepaald aantal uur mag werken. Gelukkig heb ik niet het gevoel dat dat nodig gaat zijn, maar het is wel fijn om te weten dat het er is als het nodig zou zijn.

Week 29

De winter is officieel van start deze week en Kerstmis komt ook weer voorbij. Op het gebied van de baby en de zwangerschap zijn er niet heel veel bijzondere dingen te melden deze week. De kleine meid is lekker aanwezig in mijn buik en laat dat goed voelen en zien. Soms zie je mijn hele buik heen en weer bewegen en schrik ik zelf van de schoppen die ze me geeft. Volgens mij heb ik deze week gevoeld hoe ze de hik had. Arme meid, haha. Ik werd rond een uur of vijf ’s nachts wakker om te plassen en toen ik weer op bed lag, voelde ik elke paar seconde een schokje in mijn buik. Eerst links onderin en toen voelde ik haar draaien en voelde ik het rechts. Stiekem best wel een beetje grappig.

Op mijn werk houden mijn collega’s me goed in de gaten. Wat een lieve meiden zijn het ook allemaal. Ze vragen me regelmatig of het wel gaat en fluiten me af en toe terug als ik naar hun mening te veel doe. Mijn baas heeft op één van mijn werkdagen ook het rooster dusdanig omgegooid dat ik de eerste was die naar huis kon als er door afmeldingen minder kindjes aanwezig zouden zijn. Dat betekende dat ik om 13 uur al naar huis kon in plaats van om zes uur/half zeven.

De kerstdagen waren leuke dagen en ik heb het ook redelijk volgehouden. Wel wat moe tussendoor en tweede kerstdag heb ik ook even tussendoor geslapen, maar verder heb ik twee gezellige dagen gehad.

Week 30

Ik begin steeds meer ‘last’ te krijgen van de zwangerschap. Als je het mij vraagt, mag ik echt niet klagen, maar ik merk gewoon dat het laatste trimester al een tijdje is begonnen. Ik slaap minder goed en daardoor lig ik ’s ochtends langer op bed en slaap ik vaak nog wel een keertje een uurtje overdag. Ik krijg ook meer last van maagzuur. Het valt op zich nog wel mee hoor, maar eerst was het alleen nadat ik veel had gegeten en naar bed ging (liggen) en nu is het ook vaker gewoon midden op de dag. Maar hey, niet gek als je je bedenkt dat al je organen opzij worden geduwd. Tot nu toe neem ik af en toe een Rennie: vaak 1x overdag en voor het slapen. Daar red ik het tot nu toe prima mee, maar ik ga het toch ook even aangeven bij de verloskundige tijdens de volgende afspraak. Al is het maar vast uit voorzorg voor als het nog erger gaat worden.

Verder ga ik mij rug steeds meer voelen. Lang in dezelfde houding zitten, is niet fijn. Ik probeer dan dus ook lekker af te wisselen. Even zitten achter mijn laptop, dan op de bank, liggen op de bank, stukje lopen. Dan is ook dat prima vol te houden. Deze zwangerschapsweek ben ik vrij van mijn werk, dus even aanzien hoe het komende week gaat als ik daar weer aan de slag ben.

Bewaren