Zwanger zijn is een bijzonder iets en geen zwangerschap is hetzelfde. Ikzelf vind het altijd heel erg leuk om te lezen hoe andere hun zwangerschap beleven. Daarom besloot ik om jullie ook updates te geven van mijn zwangerschap. Ik begon met updates van meerdere weken tegelijk, maar inmiddels ben ik in een stadium van de zwangerschap dat de kleine meid elk moment geboren kan worden. Dus heb ik besloten om nu vaker een update te plaatsen.
Woensdag
Vandaag alweer 38 weken zwanger en we hebben weer een afspraak bij de verloskundige staan. Met mij gaat het nog steeds goed en eigenlijk hebben zowel de verloskundige als ik niet zo veel bijzonders te vertellen. Ja, ik merk dat de dagelijkse dingen steeds een stukje zwaarder worden, maar het is nog niet zo dat ik het zwanger zijn zat ben. Mijn bloeddruk is ook nog steeds netjes en de verloskundige voelt weer even. Het dametje is nog steeds niet volledig ingedaald, maar verder voelt alles prima. Haar hartje klopt gezellig door als een treintje en ook deze verloskundige (er zijn er drie in de praktijk waar ik zit) verwacht een baby van zo’n 7 pond.
Donderdag
In een shoplog van een Youtube mama zag ik kinderkledinghangertjes van de Wibra voorbij komen. Simpele, plastic, grijze hangertjes. Weinig bijzonders aan, maar toch ben ik een stapel gaan halen. Ik had nu houten kledinghangertjes van de IKEA en alhoewel ik ze om te zien mooier vind, zijn die van de Wibra goedkoper en ook een heel stuk dunner. In de toekomst kan ik met deze hangertjes véél meer kwijt dan met die dikke houten hangers.
’s Avonds is de kleine meid enorm actief. Niet dat ze normaal niet van zich laat merken, maar nu ging het langer door dan normaal. Het leek wel alsof ze haar draai niet kon vinden en mijn buik bewoog dan ook lekker op en neer. Soms best een beetje pijnlijk als ze dan een rib tegenkomt of bijvoorbeeld precies een beweging maakt terwijl ik met mijn buik tegen het bureau of de eettafel aan zit.
Vrijdag
Ook vandaag voel ik weer veel activiteit in mijn buik. Wat spookt die kleine allemaal uit zeg? Ik roep al de hele week dat ik mijn vluchttas in ga pakken, maar heb het nog steeds niet gedaan. Ik duik het babykamertje in en zoek tussen haar kleertjes. Ik vind het lastig om een eerste setje voor haar bij elkaar te zoeken. Voornamelijk qua maat. Het shirtje wat ik eigenlijk in mijn hoofd had, is een maatje 56. Maar ik heb ook een shirtje van maatje 56 dat weer kleiner is dan ééntje van maat 50. Uiteindelijk heb ik twee setjes bij elkaar, maar één heeft er toch wel echt mijn voorkeur. Ach, anders de mouwen een beetje omvouwen…
Dan werp ik ’s avonds eens een blik in mijn kast. Pfff, een lang shirt om in te bevallen. Het liefst iets wat open kan aan de voorkant voor het huid-op-huid contact gelijk na de geboorte. Jeetje, dat heb ik helemaal niet. Ik gooi er nog snel even een bestelling uit. De rest gaat denk ik wel goed komen. Ik heb nog een joggingsbroek, een trainingsbroek en een andere comfy broek die ik gekocht had voor onze vliegreis naar Griekenland. Wijd zittende t-shirts in overvloed en anders pak ik gewoon t-shirt van Kevin in. Sowieso denk ik dat ik lekker een vest van hem in die tas gooi.
Zaterdag
Wat een emo-dag vandaag zeg. Laten we maar zeggen: iets met hormonen. Het ging namelijk ook gewoon nergens over. Kort samengevat: ik dacht dat Kevin overdag lekker thuis zou zijn om verder te gaan aan kleine klusjes die nog her en der in het huis te doen zijn, maar blijkbaar had ik dat verkeerd begrepen en zou hij alleen even thuis zijn voor het avondeten. Boos, tranen en mijn hele dag was voor mijn gevoel naar de filistijnen. Natuurlijk weet ik ook wel dat dat echt de grootste onzin is. Maar zoals je ziet heb ook ik wel eens last van de minder leuke kanten van de zwangerschap. Mijn medicijn: snoepen en op bed/de bank hangen.
Zondag
Vandaag heb ik wat ballonnen uit de box gehaald. Even kijken wat de katten gaan doen als het er steeds wat minder worden en er dus meer plek vrij komt om weer in de box te gaan liggen. Tot nu toe hebben ze geen aandacht voor de box. Ook vandaag is Kevin de hele middag weg, maar daar was ik dit keer op voorbereid. Geen hormonale uitbarsting dus dit keer. Ik haal op mijn gemak de stofzuiger door het huis en verder doe ik rustig aan. Mijn maagzuur speelt namelijk weer een beetje op en ik heb geen Rennies meer in huis. Maandag gelijk maar even halen.
Maandag
Toen ik net zwanger was, las ik ergens dat het voor de doorbloeding van en naar de baby het beste was om te slapen op je linkerzij. Meestal sliep ik al op mijn linkerzij, maar vanaf dat moment ben ik er extra op gaan letten. Toen ik last begon te krijgen van maagzuur, merkte ik ook dat ik daar meer last van had als ik op rechts lag, dan wanneer ik op links lag. Maar laat de jonge dame nou een voorkeurshouding in mijn buik hebben die net weer niet lekker meewerkt. Althans, dat gevoel heb ik de laatste dagen. Ze licht met haar ruggetje namelijk aan mijn rechterkant. Als ik dan probeer te slapen op mijn linkerzij, ligt dat alles behalve comfortabel. Dus nu slaap ik weer veel vaker op mijn rechterzij.
Vandaag hadden we ook weer controle bij de verloskundige. Waar de kleine eerst een stukje was ingedaald, kregen we vandaag te horen dat ze volledig was ingedaald. Ze ligt nu dus vast in mijn bekken. Dat verklaard dus de steken onder in mijn lijf die ik de afgelopen paar dagen af en toe had. Toen we naar haar hartje gingen luisteren, begon ze zich nog even uit te sloven. We begonnen met een hartslag van 135 en opeens ging deze steeds sneller en sneller tot een piek van 150. En daarna kwam de rust weer terug en zaten we weer terug waar ze begon. Grappig om te horen. Kevin vergeleek het met een treintje dat snelheid aan het maken was en daar leek het inderdaad nog het meeste op.
Dinsdag
Vandaag een rustige dag qua baby- en zwangerschapszaken. Overdag heb ik een beetje achter de laptop zitten rommelen en heb ik even een aanbieding van een energiemaatschappij vergeleken met andere aanbieders. Het bleek dat de offerte die ze gemaakt hadden, gebaseerd was op heel ander energie verbruik dan dat wij daadwerkelijk hebben. Ja, dan hebben we er niks aan hè?
’s Avonds kwam mijn zusje nog even langs. Die had namelijk een speciale shampoo bij een speciaal zaak gehaald en aangezien ze niks te doen had die avond, kwam ze het zelf maar gelijk even langs brengen.
3 Reacties
Leuk om te lezen ! Ben benieuwd hoe ik er zal voorstaan met 38 weken… Het hoort zich noch allemaal vrij rustig aan, hopelijk laat ze niet meer te lang op zich wachten, goed idee van je om toch maar al die vluchttas te pakken 🙂
Femke heeft onlangs geplaatst..Bevallingskleding en kraamkleding, hoe zit het daarmee??
Het komt steeds dichterbij. Spannend hoor!!
Zo simpel is dan geluk heeft onlangs geplaatst..Een beetje teveel
Leuk om je update te lezen!
Jenn heeft onlangs geplaatst..Testje: hoe ver zou ik komen in Expeditie Robinson?