Personal

Terugblik: Mijn leven in 2017 (jaar in vogelvlucht – tag)

Het nieuwe jaar is officieel van start en dat is een mooi moment om mijn mini-reeks van terugblikken af te sluiten met de laatste editie. Niet een terugblik naar het digitale wereldje, maar een terugblik op mijn eigen leven. En wat een bijzonder jaar was het. De laatste maanden zwangerschap en de daar op volgende bevalling. De geboorte van ons lieve, kleine meisje waarmee we een hoop eerste keren beleefden. Kan ik überhaupt wel iets negatiefs vinden aan het afgelopen jaar? Voor dit overzicht maak ik gebruik van de ‘jaar in vogelvlucht’ tag van laviesanne.nl.

 

Ik kijk met een trots gevoel terug op …

… de bevalling. Ondanks dat ik heel veel bevallingsverhalen had gezien en gelezen, had ik totaal geen voorstelling van hoe de bevalling zou zijn. Of vooral: hoe zou ik zelf de bevalling ervaren? Ik wist van mezelf dat ik een vrij hoge pijngrens heb, maar een bevalling is natuurlijk wel iets heel anders dan gewoon jezelf flink stoten of vallen. Maar wauw, als ik er nu na bijna 9,5 maand op terug kijk, ben ik echt trots op mezelf. Ik heb het gewoon gedaan! Het duurde lang en het was even drama omdat madam Demi besloot om als sterrenkijker ter wereld te komen, maar ik heb het gewoon helemaal zelf gedaan. Geen pijnstillers en alleen de vacuümpomp om haar te helpen met draaien. Ik leefde helemaal in mijn eigen bubbel en tussen de weeën door had ik soms zelf nog even de tijd om een grapje te maken. Nee, ik zeg niet dat het makkelijk was en dat ik Demi er -plop- even uit perste, maar ik ben trots op hoe ik het gedaan heb. Lees ook: Mijn bevallingsverhaal

Ik denk met een lach terug aan …

… onze eerste vakantie met z’n drieën. Demi deed het super goed. Het ergens anders slapen ging top! Ze deed het super goed toen we twee keer gingen eten in het restaurant. Het zwembad en de Jungle Dome vond ze geweldig. Als je kleine meid het zo goed doet, dan kan je toch niet anders dan puur genieten? Als ik de foto’s en filmpjes terug kijk van dat midweekje, straal ik en heb ik een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht. Lees ook: Onze eerste vakantie met baby

Een aantal hoogtepunten van afgelopen jaar vond ik …

… uiteraard is de geboorte van Demi het allergrootste hoogtepunt van dit jaar. Daar kan voor nu even helemaal niks overheen. En alle mijlpalen die we met haar bereiken of de nieuwe dingen die we met haar meemaken, zijn stuk voor stuk allemaal hoogtepunten. Enorm cliché, maar gewoon ontzettend waar.

De persoon die ik het meest dankbaar ben, is …

… dat vind ik best een beetje lastig. Niet dat ik zo ondankbaar ben, dat ik niemand dankbaar ben, maar ik vind het lastig om één iemand in het bijzonder aan te wijzen. Ik ben dankbaar voor iedereen die zo lief en leuk is tegen Demi. Ik ben iedereen dankbaar voor de felicitaties en kaartjes die we kregen met Demi haar geboorte en dan vooral van degene die op zijn minst even enthousiast lijken te zijn als wijzelf (en dat kwam soms van mensen waarvan ik dat niet had verwacht). En, heel cliché, ik ben Kevin dankbaar. Ondanks dat hij er misschien weinig is, probeert hij ook zijn steentje bij te dragen. En al komt dat misschien niet altijd helemaal uit hemzelf, toch waardeer ik dat.

Wat ik het liefst wil vergeten van afgelopen jaar is …

… eigenlijk helemaal niks. Natuurlijk waren er ook minder leuke momenten, maar niks dramatisch wat ik heel graag zou willen vergeten. Bijvoorbeeld de eerste nachten met Demi die vooral bestonden uit veel gehuil van haar kant en dat de moed mij een beetje in de schoenen zakte. Maar anderzijds had ik het ook niet willen missen. Deze momenten hebben mij namelijk ook veel geleerd. Ik heb geleerd op mijn moeder gevoel te vertrouwen en door die eerste slapeloze nachten, waardeer ik het feit dat ze goed slaapt des te meer.  Nee, dit jaar heb ik eigenlijk niks wat ik het liefst zou willen vergeten.

Andere dingen van 2017 die me zijn bijgebleven, zijn …

… wat voor impact het hebben van een baby kan hebben op je leven. Of in ieder geval bij mij. Waarschijnlijk zijn er ook mensen die heel makkelijk weer hun eigen ritme hebben gevonden, maar ik zit er nog steeds een beetje mee te rommelen. Demi is nu dus 9,5 maand oud en ik heb nu pas een beetje het gevoel dat ik weer wat ritme in mijn leven krijg qua opruimen, schoonmaken en me-time.

Voor 2018 hoop ik …

… dat we heel veel tijd samen als gezin kunnen gaan doorbrengen. Door Kevin zijn eigen bedrijf naast zijn gewone werk, blijft er erg weinig tijd over om echt samen te zijn en wat leuks te doen. Verder hoop ik dat Demi het net zo geweldig blijft doen als dat ze tot nu toe heeft gedaan.

Vorige artikel Volgende artikel

Dit vind je misschien ook wel leuk

3 Reacties

  • Reageer Zo simpel is dan geluk 1 januari 2018 op 12:46

    Mooi om te lezen. Een goed nieuwjaar gewenst, met hopelijk wat meer tijd voor elkaar..
    Zo simpel is dan geluk heeft onlangs geplaatst..Nog eentje dan

  • Reageer Saskia 1 januari 2018 op 13:12

    Een prachtig jaar zo te lezen!
    Een heel fijn 2018 gewenst<3

  • Reageer Manon 1 januari 2018 op 16:18

    Wat een prachtig kindje heb je toch! Gelukkig nieuwjaar!
    Manon heeft onlangs geplaatst..Mijn hoogtepunten van het jaar 2017

  • Laat een reactie achter

    CommentLuv badge