Travel + Trips

Naar de Efteling met een dreumes (15 maanden)

Wij zijn Efteling Fans. Minimaal één keer per jaar brengen wij een bezoekje aan dit mooie park. Alleen in 2017 hebben wij een jaartje overgeslagen. In het begin van 2017 was ik natuurlijk nog hoogzwanger en toen Demi geboren was, wachtte ik liever tot ze wat ouder was. Afgelopen maand was het zover en bezochten wij voor het eerst de Efteling met onze dochter van toen 15 maanden. We waren ontzettend benieuwd hoe ze het zou vinden en hoe ze het zou doen gedurende de dag. Zouden we halverwege de middag alweer onderweg naar huis zijn? Zullen er dingen zijn die ze eng vind? Of zal ze nog totaal geen interesse hebben in alles wat er te zien is? Ik zal jullie vertellen hoe het gegaan is, maar één ding kan ik al verklappen: het was ge-wel-dig!

Jas vergeten

Oké, de dag had niet echt een geweldige start. Door een miscommunicatie tussen mij en Kevin waren we dus blijkbaar Demi haar jas vergeten mee te nemen. Uiteraard kwamen we daar pas achter op het parkeerterrein van de Efteling toen we haar vanuit de auto in de wandelwagen wilden zetten. Ik zag het hele uitje al in het water vallen, want het was eigenlijk echt te fris buiten om geen jasje aan te hebben. We wonen niet mega ver van de Efteling vandaan, maar ‘even’ heen en weer rijden zou ons zeker een uur gaan kosten. Gewoon maar naar huis gaan wilde ik ook niet, want ik had me er zo op verheugd en er speciaal een dag vrij voor genomen. Improviseren dan maar. Ik had twee extra kleding setjes meegenomen en beide shirtjes waren met lange mouwen. Ik ben dus maar gewoon laagjes over elkaar heen bij haar aan gaan doen. Een romper, een broek, sokken, een truitje en daaroverheen haar denim-look jurkje. We zouden extra goed in de gaten houden of ze het niet te koud zou krijgen en anders moesten we nog maar opzoek naar een badlaken, of iets dergelijks, als dekentje. Gelukkig was dat laatste niet nodig, maar jeetje wat had ik me toen even gefrustreerd gevoeld zeg.

Het Sprookjesbos

We besloten als eerste Het Sprookjebos maar gezellig door te wandelen. Pinokkio was het eerste Efteling sprookje waar Demi mee in aanraking kwam en het was gelijk raak. Vol verbazing en met al haar aandacht heeft ze naar alles wat er te zien was gekeken. De manier waarom ze door de raampjes van het huisje naar binnen keek, was echt zo leuk om te zien. We hebben haar echt even de tijd gegeven om op haar gemak te kijken en toen we weer verder gingen en zei: “zeg maar dag tegen de muisjes”, begon ze hard te zwaaien naar de figuren. En dat deed ze vervolgens bij bijna alle sprookjes. Soms omdat we zeiden dat we weer verder gingen, maar soms ook gewoon uit eigen initiatief. Alsof ze dan zelf aangaf dat ze genoeg gezien had. Ze vond alles zo interessant en vol bewondering gingen we van het ene naar het andere sprookje. Natuurlijk waren niet alle sprookje even interessant voor haar: als het verhaal ging om het verhaal dat verteld werd en er verder niet zo veel te zien was, haakte ze al snel af. De Chinese Nachtegaal vond ze zelfs een beetje eng. We liepen de ruimte in, het sprookje was net begonnen en ze kroop in me nek en wees naar de uitgang verderop.

Lunchtijd

Rond lunchtijd gingen we eten bij Polles Keuken pannenkoekenrestaurant. Voor de zekerheid had ik voor Demi ook gewoon boterhammetjes meegenomen, maar we zouden eerst eens kijken of ze lekker mee wilde smikkelen van een pannenkoek. Een pannenkoek uit de magnetron had ze wel al eens gegeten, maar een echte pannenkoek vind ik toch altijd even wat anders. Lekkerder als je het mij vraagt, maar zo’n eigenwijze dreumes kan wel eens een andere mening hebben dan haar eigen moeder. We kregen een plekje aangewezen en weer keek Demi haar ogen uit. In Polles Keuken is er ook zoveel te zien. Maar toen de pannenkoeken kwamen en ze een stukje geproefd had, was alle aandacht daarop gericht. Ik moest haar echt een beetje afremmen, want ze zat me een partij te proppen.

De ‘grote’ attracties

Naast Het Sprookjesbos hebben we ook een aantal andere attracties bezocht. We begonnen bij de Fata Morgana, maar deden ook Droomvlucht, Carnaval Festival en de nieuwste attractie Symbolica. Bij Fata Morgana was ik heel benieuwd hoe ze zou reageren. Daar zit natuurlijk best wel een eng, donker stukje in. Dan blaast er opeens wind in je gezicht en is er van die onheilspellende muziek. Maar wat doet onze kleine meid? Die gaat precies bij dat stuk juist ontzettend hard zitten lachen. Ook alle andere attracties vond ze super. Bij Carnaval Festival zat ze meerdere keren hard te zwaaien en bij Symbolica (waar ze niet op schoot mocht zitten en dus als een grote meid tussen ons in zat) en Droomvlucht keek ze ook haar ogen uit.

Ook de Oude Tuffer en de stoomcarrousel werden nog door ons bezocht. Onderweg terug naar de auto, pakten we nog even de laatste minuten van Aquanura mee en de andere attracties hebben we deze keer overgeslagen.

Wachtrijen

De wachtrijen bij de attracties waren zo ongeveer 25-35 minuten. Met de Fata Morgana als uitzonderingen, want daar stond nog een 5 minuten aan wachtrij. Demi gedroeg zichzelf prima in de wachtrij. We hielden haar de meeste tijd op ons arm en dan was ze gewoon lekker om zich heen aan het kijken. Er waren wel wat momenten dat ze zich een beetje begon te vervelen. Dan lieten we haar, voor zover dat gaat in een wachtrij, een beetje zelf rondlopen of we probeerden haar af te leiden met iets te eten of te drinken. Een doosje rozijnen, een simpel koekje of een soepstengel en ze hield het weer een tijdje vol. Of we deden een simpel spelletje: langs de wachtrij van Carnaval Festival stonden allemaal grote borden met Joki er op. Elke keer als we in de buurt kwamen van een Joki, was het het spelletje om hem op zijn neus te tikken. Zo simpel, maar voor Demi hartstikke vermakelijk.

Slapen? Slapen is voor baby’s!

“Je hebt best kans dat ze gewoon helemaal niet gaat slapen vandaag”, zei Kevin toen we net Het Sprookjesbos in waren. Ik kon me dat niet voorstellen. Althans, niet zonder dat ze vervolgens super chagerijnig zou worden. Normaal gaat ze thuis tussen 12 en half 1 naar bed en dan slaapt ze ongeveer 3 uur achter elkaar. Dat ze niet zo lang achter elkaar zou slapen, dat had ik wel verwacht. Ze is nou eenmaal geen lange slaper in de wandelwagen (als ze er überhaupt al in slaap valt als ze er in zit). Eigenlijk hadden we er zelf een beetje op gerekend dat we rond een uur of 3 wel weer onderweg naar huis zouden gaan, omdat ze dus niet wilde gaan slapen, maar het gewoon ook niet meer vol hield.

Demi had echter een ander plan. Ze ging niet slapen om 12 uur, niet om 1 uur en zelfs niet om 2 uur. Uiteindelijk is ze tot 4 uur wakker gebleven en toen merkte ik heel goed aan haar dat ze het echt niet meer vol hield. Niet chagrijnig, maar gewoon duidelijk moe: hangen in de wagen, wrijven in de ogen en gapen. Ik zette de wandelwagen iets achterover en binnen een paar minuten was ze vertrokken. Vervolgens sliep ze 40 minuten en toen was ze weer klaarwakker. Ondertussen hebben Kevin en ik gewoon een beetje rondgewandeld en een Swirl-ijsje gegeten. Helemaal prima!

Genoten van een super leuke dag

Het was echt een super leuke dag en ik kan nu al niet wachten om nog een keer met Demi naar de Efteling te gaan. Zoveel wat we nu eigenlijk niet gedaan/gezien hebben. Het Volk van Laaf, de Pagode en de Gondoletta. Maar ook de speeltuintjes hebben we nu even overgeslagen. We vonden het zo leuk dat we zelfs aan het twijfelen zijn om een abonnement op de Efteling te nemen. Demi heeft genoten en daar genoten wij ook weer van. Want toen we aan het einde van de dag aan elkaar vroegen of we zelf ook wat van de attracties hadden gezien, was ons antwoord allebei hetzelfde: “Nee. Ik heb eigenlijk meer naar haar zitten kijken, dan naar de attracties.” Hahaha en ook dat is helemaal prima!

 

Vorige artikel Volgende artikel

Dit vind je misschien ook wel leuk

1 Reactie

  • Reageer Saskia 15 juli 2018 op 13:07

    Ik vond de Efteling ook vroeger helemaal geweldig<3 Super leuke foto's en leuk dat jullie meisje heeft genoten.

  • Laat een reactie achter

    CommentLuv badge