Toen ik nog volle bak aan postcrossing deed, wilde ik altijd al een mooie grote wereldkaart aan de muur. Het liefst met kleine punaises er bij. Dan zou ik bij elke herkomst van de kaarten die ik binnen kreeg, een punaise prikken. Er was alleen nooit echt de plek voor en uiteindelijk stopte ik ook met het versturen van kaartjes.
Toch bleef ik het altijd wel iets moois, van die wereldkaarten aan de muur. Van die ouderwetse zoals wij op de basisschool hadden om onze topografie op te leren. Twee van die houten stokken met een doek er tussen. Maar ook de moderne versies vind ik prachtig.
Waarom ik het zo mooi vind? Ik weet het eigenlijk niet precies. Ik vind het leuk om naar te kijken. Om me te verbazen over hoe ongelooflijk klein Nederland eigenlijk is in verhouding met de meeste andere landen. Niet dat de verhoudingen op een wereldkaart kloppen, maar dat is een heel ander verhaal. (Toch nieuwsgierig? Kijk dan bijvoorbeeld eens op de website thetruesize.com) Of gewoon kijken naar al die verschillende landen die er zijn. Ik weet niet wat, maar het heeft iets.
Sinds een tijdje hebben we dan toch een wereldkaart in ons huis hangen. Een zwart/wit exemplaar, omdat dat gewoon mooi bij ons interieur staat. Lekker groot, zodat ook de kleinste landnamen te lezen zijn. Het is er één gedrukt op canvas doek. Helaas dus geen prikbord, maar als ik het echt zou willen, dan kan ik dat er altijd nog achter bevestigen.
Wij zijn blij met deze mooie toevoeging in ons interieur. Zelfs de dreumes vindt het prachtig. Zodra je haar kamer uit loopt, zie je de wereldkaart meteen hangen en ze is er regelmatig naar aan het wijzen. Wie weet helpt de kaart nog wel haar beter in topografie te worden dan haar moeder.
Geen Reacties